

Η συνταγή του βιολογικού χυμού aloe vera δημιουργήθηκε στην προσπάθεια να βρούμε τον πιο άμεσο και φυσικό τρόπο να πίνουμε τη γέλη της αλόης και να απολαμβάνουμε όλες τις θεραπευτικές ουσίες αυτού του ιδιαίτερου φυτού. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, η αλόη υπάρχει στη διατροφή μας, βοηθώντας στη σωστή λειτουργία του πεπτικού συστήματος, βασική προϋπόθεση για έναν ισχυρό ανοσοποιητικό μηχανισμό. Το λεμόνι σε συνδυασμό με τη μαστίχα και τον μαραθόσπορο, εκτός από αντιοξειδωτική και αντιμικροβιακή δράση, προσφέρουν τη γεύση του κάμπου και τη μυρωδιά της Χίου.
Θα χαρούμε πολύ να μας επισκεφθείτε στο Βασιλεώνοικο και να σας ξεναγήσουμε σε όλα τα στάδια παραγωγής του χυμού, από το ξημέρωμα που κόβουμε τα φύλλα στο χωράφι μέχρι το σούρουπο που σφραγίζουμε και το τελευταίο μπουκάλι στο εργαστήρι, σε μικρή κλίμακα, χειρωνακτικά και με αγάπη.
O χυμός της γέλης της Αλόης περιέχει μόνο το εσωτερικό φιλέτο του φύλλου της αλόης το οποίο διαχωρίζεται χειρωνακτικά από το εξωτερικό φλοιό που περιέχει την κίτρινη πικρή και τοξική βλέννα (aloe latex ή αλοΐνη). Η βρώσιμη γέλη της αλόης αποτελείται κατά 98 % από νερό ενώ το υπόλοιπο 2 % περιέχει πάνω από 200 ενεργά συστατικά. Η χημική σύσταση του στερεού στοιχείου αποτελείται 55 % πολυσακχαρίτες, 17 % σάκχαρα, 16 % ιχνοστοιχεία, 7 % πρωτεΐνες, 4 % λιπίδια και 1 % φαινολικά στοιχεία. (1)
Η ακεμαννάνη (Acemannan ή aloverose) είναι ο κυριότερος πολυσακχαρίτης της αλόης, με τεράστιο ερευνητικό ενδιαφέρον σε μελέτες σε ζωα, σε εργαστηριακό επίπεδο και σε ανθρώπους.Ένας πολυσακχαρίτης με πολλές φαρμακολογικές και βιολογικές εφαρμογές όπως στην τόνωση ανοσοποιητικού, αντικαρκινική δράση, υπερπλασία των δοντιών, αντιδιαβητική δράση, επούλωση ελκων στον γαστρεντερικό σωλήνα, αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση.
Τα ένζυμα της αλόης βοηθούν στην πέψη των τροφών ενώ ταυτόχρονα προσφέρουν συνεργατικό ρόλο σε πολλές αντιδράσεις σε κυτταρικό επίπεδο. Αlkaline phosphatase, amylase, bradykinase, catalase, lipase, protease, creatine phosphokinase, carboxypeptidase, cellulase, oxidase, superoxide dismutase, (26, 27) Η υπεροξειδική δισμουτάση είναι το σημαντικότερο ένζυμο της αλόης, το οποίο συμμετέχει σε αντιδράσεις εξουδετέρωσης των ελεύθερων ριζών σε μελέτες σε ζώα. (28)
Ο κύριος μονοσακχαρίτης της αλόης είναι ο mannose 6 phosphate(M6P). ΠΡΟΒΙΟΤΙΚΑ
Η αλόη περιέχει φυσικά προβιοτικά και φρουκτάνες, τα οποία αυξάνουν την σύνθεση των λιπαρών οξέων βραχείας αλύσου.(SCFA) (14, 15) Τα SCFA προέρχονται από την βακτηριακή ζύμωση τροφών με αδιάλυτες φυτικές ίνες. Κατέχουν σημαντικές μεταβολικές λειτουργίες και κεντρικό ρόλο στην εντερική υγεία.(16)
Δύο φυτοορμόνες, η γιββερελλίνη και η αυξίνη ενεργοποιούν την αναπαραγωγή κυττάρων, συντελώντας στην επουλωτική δράση της αλόης.
Alprogen, μία γλυκοπρωτείνη με αντιαλλεργικές ιδιότητες.
Lupeol με αντισηπτική δράση
H κύρια φαινόλη της αλόης βέρα είναι το πυρογαλλόλη. Επίσης περιέχει σαλικιλικό οξύ, ελαγικό και φερουλικό οξύ.
Πολλές έρευνες αποδεικνύουν ότι η συστηματική κατανάλωση χυμού αλόης προλαμβάνει σημαντικά την εμφάνιση διαβήτη σε άτομα με προδιάθεση για διαβήτη. Κλινικές έρευνες αποδεικνύουν την μείωση του σακχάρου νηστείας και των τριγλυκεριδίων του αίματος. (4, 5) Γι’ αυτό, ο χυμός αλόης χρησιμοποιείται ήδη στην Αμερική και Ασία ως φάρμακο για προδιαβητικά άτομα και διαβήτη τύπου 2, με θαυμαστά αποτελέσματα, που οδηγούν μέχρι και σε μείωση ή διακοπή φαρμακευτικής αγωγής αντιδιαβητικών φαρμάκων, πάντα με την στενή παρακολούθηση του θεράποντα ιατρού. Η υπογλυκαιμική δράση της αλόης μέσω της ικανότητας της να ενισχύει την ευαισθησία των κυττάρων στην ινσουλίνη, την καθιστά πολλά υποσχόμενη για την ρύθμιση προδιαβητικών και διαβητικών ασθενών. Μάλιστα μία κλινική έρευνα έδειξε υπεροχή της αλόης έναντι του αντιδιαβητικού φαρμάκου γλιπεριδίνης, ενώ απέδειξε αύξηση της ικανότητας έκκρισης ινσουλίνης από τα νησίδια του παγκρέατος, κάτι που ευνοεί την ρύθμιση του διαβήτη ουσιαστικά. (6)
Τα προβιοτικά της αλόης αυξάνουν την σύνθεση των SCFA (Προπιονικό οξύ, Βουτυρικό οξύ, Οξικό οξύ) τα οποία απορροφώνται από την κυκλοφορία και έχουν επίδραση στο ήπαρ, στον λιπώδη ιστό, στους μύες και στον εγκέφαλο. Ρυθμίζουν τον μεταβολισμό αυξάνοντας την έκκριση λεπτίνης από τον λιπώδη ιστό, ορμόνη που μειώνει την όρεξη, ενώ ταυτόχρονα επιδρούν απευθείας στον εγκέφαλο ο οποίος δίνει σήμα κορεσμού με αποτέλεσμα να επέρχεται μείωση του σωματικού βάρους (16). Επιπρόσθετα, τα SCFA επιδρούν στο ήπαρ και στους μυς, αυξάνοντας την ευαισθησία των κυττάρων στην ινσουλίνη, το οποίο σημαίνει πρακτικά ότι τα κύτταρα προσλαμβάνουν περισσότερη γλυκόζη από το αίμα, ώστε να μειώνεται η γλυκόζη στο αίμα. Με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζεται η διαταραχή ανοχής γλυκόζης στα άτομα με προδιαβήτη και ρυθμίζεται καλύτερα ο μεταβολισμός των υδατανθράκων σε διαβητικά άτομα. (20)
Οι δράσεις που στοχεύουν στο ανοσοποιητικό σύστημα οφείλονται στους πολυσακχαρίτες της αλόης και κυρίως στην ακεμαννάνη. Έχει σημαντική δράση στην τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος μέσω της ενεργοποίησης της ιντερλευκίνης 1 IL-1, κυτοκινών, του παράγοντα TNF και μέσω της ωρίμανσης δενδριτικών κυττάρων και μακροφάγων, κυττάρων υπεύθυνων για την κυτταρική ανοσία. (2) Μέσω της ενεργοποίησης των μακροφάγων, εκκρίνεται νιτρικό οξύ (ΝΟ) το οποίο έχει ισχυρή ανοσοτροποποιητική δράση, ενισχύοντας την ανοσία σε μελέτες σε ζώα και σε εργαστηριακό επίπεδο. (3)
Το ζελέ αλόης βοηθά στην μείωση της LDL χοληστερόλης και στην βελτίωση της HDL χοληστερόλης, ενώ ταυτόχρονα μειώνει τα τριγλυκερίδια και άρα το συνολικό κίνδυνο εμφάνισης μεταβολικού συνδρόμου σε διαβητικά και προδιαβητικά άτομα. Η έρευνα που διεξήχθει σε άνθρώπους απέδειξε σημαντική βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ τους με χορήγηση 500 mg αλόης 2 φορές την ημέρα. (4)
Στο εργαστήριο έρευνες έχουν αποδείξει την αντιογκογονική δράση της αλόης σε πολλούς καρκίνους, όπως καρκίνο παχέως εντέρου, ηπάτωμα, λευχαιμία, καρκίνο του δέρματος, αδενοκαρκίνωμα του πνεύμονα, καρκίνο προστάτη και του παγκρέατος. (7) Πολύ σημαντική είναι επίσης η ικανότητα της ακεμαννάνης να μειώνει τις επιπλοκές της ακτινοθεραπείας σε μελέτες σε ποντίκια, όπου η θνητότητα των ποντικών μετά από ακτινοθεραπεία μειώθηκε σημαντικά με χορήγηση ακεμαννάνης.(8)
Μείωση οξειδωτικού στρες
Περιέχει βιταμίνες Α, C, E οι οποίες έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Η αντιοξειδωτική δράση της αλόης ενισχύεται από την δυνατότητα μείωσης των ελευθέρων ριζών που δημιουργούνται από τις βιολογικές αντιδράσεις από τα λιπαρά οξέα βραχείας αλύσου (SCFA) τα οποία παράγονται κατά την ζύμωση των φυτικών ινών της αλόης από τα προβιοτικά της στον εντερικό αυλό. Επίσης, η αλόη προσφέρει φυσική αντιοξειδωτική ικανότητα, μέσω του ενζύμου υπεροξειδική δισμουτάση το οποίο μειώνει το οξειδωτικό στρες στο ήπαρ σε μελέτες σε ζώα. (28)
Σημαντική αντιμικροβιακή, αντιιική και αντιμυκητιασική δράση του ζελέ αλόης. Έχει πολλά υποσχόμενη δράση στην θεραπεία στελεχών ανθεκτικών σε αντιμικροβιακά καθώς φαίνεται να λειτουργεί ως ικανός θεραπευτικός παράγοντας σε στελέχη ψευδομονάδων.(19) Βοηθά επίσης σημαντικά στην θεραπεία του απλού έρπητα του στόματος. (29)
Α. Επουλωτική δράση: Η Θεραπεία πληγών στο δέρμα και τον στοματικό βλεννογόνο έχει αποδειχθεί με πολλές έρευνες οι οποίες δείχνουν αύξηση του κολλαγόνου τύπου Ι και ΙΙΙ, ενώ πρόσφατα αποδείχτηκε η επίδραση της ακεμαννάνης στους ινοβλάστες των ούλων, βοηθώντας έτσι στην στοματίτιδα και σε φλεγμονές της στοματικής κοιλότητας. Η αντιβακτηριδιακή δράση της αλόης, συντελεί σημαντικά στην μείωση των φλεγμονών του γαστρεντερικού σωλήνα με την κατανάλωση φρέσκου χυμού αλόης.
Β. Ενυδάτωση και Αντιγήρανση: Οι πολυσακχαρίτες της αλόης ενεργοποιούν τους ινοβλάστες οι οποίοι με την σειρά τους παράγουν το κολλαγόννο και την ελαστίνη του δέρματος, διατηρώντας το ελαστικό και χωρίς ρυτίδες. (9)
Η ακεμαννάνη προωθεί τον σχηματισμό οστού και αυξάνει την ταχύτητα ανάπτυξης νέου, την οστική πυκνότητα , καθώς και την ανάρρωση μετά από οδοντιατρικές επεμβάσεις. (10) Σε παιδιά 7-11 ετών, ερευνα απέδειξε την αποτελεσματικότητα των πολυσακχαριτών της αλόης στον σχηματισμό της οδοντίνης.(11)
Protective effect of mulberry (Morus atropurpurea) fruit against diphenoxylate-induced constipation in mice through the modulation of gut microbiota. Food Funct., 2019, 10, 1513
DOI: 10.1039/C9FO00132H